هر کس آیه نور را تا نور علی نور بر آینه ای در شب جمعه آخر ماه (ماه قمری) بنویسد و به مدت 40 شب هر شب 40 مرتبه آیه را بر آینه بخواند به قدرت حق تعالی هر کس در آن نگاه کند شفا یابد.

متن آیه 35 سوره نور :

«اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونِةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ»

معنی آیه فوق :

خدا نور (وجودبخش) آسمانها و زمین است، داستان نورش به مشکاتی ماند که در آن روشن چراغی باشد و آن چراغ در میان شیشه‌ای که از تلألؤ آن گویی ستاره‌ای است درخشان، و روشن از درخت مبارک زیتون که (با آنکه) شرقی و غربی نیست (شرق و غرب جهان بدان فروزان است) و بی‌آنکه آتشی زیت آن را برافروزد خود به خود (جهانی را) روشنی بخشد، پرتو آن نور (حقیقت) بر روی نور (معرفت) قرار گرفته است. و خدا هر که را خواهد به نور خود (و اشراقات وحی خویش) هدایت کند و (این) مثلها را خدا برای مردم (هوشمند) می‌زند (که به راه معرفتش هدایت یابند) و خدا به همه امور داناست!

معانی کلمات آیه :

بیشتر بخوانید  دعا و نماز سریع الاجابه برای بخت گشایی و ازدواج مجرب

مشكات: قنديل يا طاقچه‌‏اى كه بر آن شيشه گرفته‌‏اند، چراغ را در آن مى‌‏نهند (قاموس قرآن).

در تعريف نور گفته‌‏اند: آنچه چيزها را آشكار مى‏‌كند و نيز گويند آنچه في نفسه آشكار است و غير خود را آشكار مى‌‏كند

و نيز گفته‌‏اند:

«النور: الضوء و هو خلاف الظلمة» سپس تعميم يافته و به حواس نيز نور گفته شده كه با آنها محسوسات روشن مى‌‏شود، به عقل نيز نور گفته شده كه معقولات با آن آشكار مى‏‌شود، به ايمان نيز از اين جهت نور اطلاق مى‌‏شود.
زجاجة: شيشه «مصباح»: چراغ.
درى: درخشان. ستاره را در سفيد و درخشان بودن به «در» تشبيه كرده‌‏اند.
زيتها: زيت: روغن زيتون. چنان كه به درخت و ميوه آن زيتون گويند واحد آن زيتونه است

پیام های آیه :

1- جهان هستى، فيض خداوند و پرتوى از نور اوست، قوام و بقاى آن از اوست. اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ‌ …

2- نور خدا هم گسترده است و هم ثابت. (نور درون حباب، هم گسترده است و هم از خاموش شدن محفوظ.) «الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ»

3- زيتون، درخت مباركى است. «شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ»

4- نور خدا از ذات اوست نه از عوامل بيرونى. «يَكادُ زَيْتُها يُضِي‌ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ»

5- گرچه خداوند نور آسمان‌ها و زمين و مايه خلقت و هدايت همه هستى است، اما جايگاه او در زمين، دل‌هاى پاك و شفّاف افراد مؤمن است كه با نور ايمان برافروخته مى‌گردد و هرچه خلوص ايمان بيشتر باشد، تلألؤ بيشترى دارد. يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ …

منبع: گلهای ارغوان جلد ۳ ص ۲۱و ۲۲.