ذکر اسم اعظم الملک برای به دست آوردن مال و ثروت و عزت

در این پست از سایت ذکر و دعا و تعبیر خواب ملکوتی ها malakootiha.com ذکر اسم اعظم الملک برای به دست آوردن مال و ثروت و عزت را قرار دادیم . اسم مبارک الملک یکی از اسماء الله و صفات خداوند می باشد . معنی و مفهوم اسم الملک یعنی پادشاهی خدای راست می باشد . برای به دست آوردن مال و ثروت فراوان و همچنین رسیدن به عزت و بزرگی و جاه و مقام گفتن ذکر الملک بسیار موثر و مجرب می باشد …

معنی و مفهوم اسم الملک,خواص گفتن ذکر الملک,فوائد گفتن ذکر الملک,اسم مبارک الملک از اسماء الله,خواص و فضیلت ذکر الملک,ذکر برای مال و ثروت و روزی,ذکر برای رسیدن به عزت و بزرگی و مقام رفیع

ذکر اسم اعظم الملک برای به دست آوردن مال و ثروت و عزت

الملک ۹۰۰۰ مرتبه جهت مال و عزت

معنی و مفهوم اسم الملک :

عدد ابجدي: 90

به معناي «مالک مُلک و مَلکوت» و متصرّف در همه ي عوالم و مستغني در ذات و صفات است که هر مخلوقي به وي نيازمند است و مداومت بر اين اسم روزي شصت و چهار مرتبه براي دوام دولت و سلطنت نافع است و اگر کسي روز جمعه پيش از طلوع آفتاب هزار مرتبه اين اسم را بخواند تمام حوايج دنيا و آخرت او برآورده مي شود و براي حصول جاه و غني و دولت، نوشتن اين شکل و همراه داشتن آن بسيار مؤثر است:

20	25	30	15
27	18	21	24
17	28	23	22
26	19	16	29

شکل شماره(1)

همچنين گفتن «المَلِک» هر روز نُه(9) مرتبه نيز همين فايده را دارد و بعضي گفته اند که اگر کسي روزي نه هزار مرتبه اين اسم را بخواند به مقام پادشاهي يا سلطنت ظاهري يا معنوي مي رسد و اگر کسي اين مثلث را در شَرَف قمر نويسد و با خود دارد، به درجه ي بزرگي مي رسد:

م	ل	ک
ک	م	ل
ل	ک	م

شکل شماره(2)

اگر کسي اين مربّع را در شَرَف آفتاب بر اطلس سرخ نويسد و با خود دارد، بر اسرار غريبه مطلع گردد:

15	28	25	22
26	21	16	27
ودود	طیب 23	30	بهی 17
79	حی 18	واحد 19	24

شکل شماره(3)

همچنين اگر کسي اين لوح را در شرف سعدين نويسد و در حال نوشتن بخور بسوزاند و با خود دارد به سلطنت و پادشاهي رسد و صورت لوح اين است:

یا	ما	لک	الملک
الملک	لک	ما	یا
یا	ما	لک	الملک
الملک	لک	ما	یا

شکل شماره(4)

آيه ي مبارکه ي: «قُلِ اللّهُمَّ مالِکَ المُلکِ تا بِغيرِ حساب» خواص بسيار دارد و از آن جمله است که هر کس اين آيه را بعد از نماز فريضه و نافله بخواند ابواب رزق بر او گشوده گردد و فقر از او زايل شود و اگر کسي را حاجتي باشد سر به سجده نهد و اين آيه را (آيه ي مذکور؛ قل اللّهم مالک الملک…) بخواند سپس بگويد:
يااللهُ يااللهُ يااللهُ اَنتَ الّذَي لا اِلهَ اِلّا اَنتَ وَحدَکَ لا شريکَ لَکَ تَجَبَرّتَ اَن يَکُونَ لَکَ وَلدٌ وَ تعالَيتَ اَن يَکونَ لَکَ شريکٌ وَ تَعَظَّمتَ اَن يَکونَ لکَ مُشيرٌ وَ تَقَهَّرتَ اَن يَکُونَ لَکَ ضدٌّوَ تَکَرَّمتَ اَن يَکُونَ لَکَ وزيرٌ يااللهُ يااللهُ اِقضِ حاجَتي.
آنگاه حاجت خود را طلب نمايد، برآورده مي شود انشاالله. و خواندن اين دعا به عدد آن که بيست و دو هزار و پانصد و ده مرتبه باشد براي محبّت خلايق مجرّب است.

اين واژه از اسماي خداوند به معني فرمانروا مي باشد که معناي وزن صرفي آن دلالت بر دوام آن دارد. اين اسم شش بار در قرآن کريم ذکر شده که دو مرتبه قرين “قدّوس” گشته، دوبار با “حقّ” آمده و دوبار ديگر به اضافه ي “ناس” و “يوم الدين” بيان شده است. اين اسم دلالت کاملي بر فرمانروايي خداوند بر کلّ عالم دارد. لذا اعتبار اين اسم بر خداوند پس از آفرينش است که در اين مرتبه خداوند از خلقتش متمايز مي گردد از همين رو در آيات «هُوَالله الَذي لا اِلهَ اِلَّا هُوَالمَلِکُ القُدُّوسَ» و «يُسَبِّحُ للهِ ما فِي السَّمواتِ وَ ما فِي الاَرضِ المَلِکِ القُدُّوُسِ» صفت “قُدّوس” به دنبال آن ذکر گرديده است؛ زيرا اسم قُدّوس بيانگر تنزيه کامل خداوند از مرتبه ي خلقي-چه در عقل و چه در خارج- است؛ پس سلطنت اسم مَلِک موجب ظهور اسماي تنزيهي مي گردد. در اين مقام بايد به اين نکته توجّه داشت که چون بر مبناي انديشه ی استوار، وجهِ نيازمندي اشيا به خداوند در معنيِ امکان است نه حدوث، نيازمندي موجودات به خداوند در همه حال باقي است، پس سلطنت الهي که از سويي به غلبه و قهر خداوندي اشاره دارد و از سوي ديگر موجب کمال مخلوقات مي باشد در همه ي مراتب ظهور دارد؛ از همين رو با اعتبار مرتبه ي خلقي اسم “مَلِک” متجلّي شده و موجب بيان تمام کمالات و انحصارات آن در ذات خداوندي مي گردد. از همين رو به دنبال اسم “مَلِک” اسم “حقّ” قابل اعتبار است. چنان که مي فرمايد: «فَتَعالَي اللهُ المَلِکُ الحَقّ» و از جهت هشدار به عباد نيز به اضافه ي “ناس” و “يوم الدّين” از آن حکايت مي گردد. حال اگر در اين مقام به اصل حقيقت توجّه يابيم، درخواهيم يافت که تمام موجودات، صِرف الوجودِ خداوند است. و در اين جا اگر به مرحله ي وحدت وجود در عين کثرت آن توجّه کنيم، سِرّ حضور ممکنات را به اضافه ي اشراقي در مي يابيم و سلطنت و مالکيت مطلق خداوند بر ما روشن خواهد گشت.
«مَلک» بر وزن دَرک و «مِلک» بر وزن پِلک هر دو به معني «مالک بودن و در اختيارگرفتن» است. در جريان القاي سامري و گوساله پرستي بني اسرائيل، وقتي در برابر اعتراض شديد “موسي” عليه السلام قرار گرفتند و متوجّه شدند براستي کار بسيار بدي انجام داده اند، در مقام عذرتراشي برآمدند و گفتند ما وعده ي تو را به ميل و اراده ي خود تخلّف نکرديم(ما اَخلَفنا مَوعِدَکَ بِمَلکِنا) منظور بني اسرائيل اين بوده که ما صاحب اختيار و مالک اين کار نبوديم، بلکه آن چنان تحت تأثير واقع شديم که دين و دل از کف ما ربوده شد و به اين کار اِغفال شديم.
«مُلک» بر وزن کُرک، با «مِلک» بر وزن پِلک نيز تفاوت دارد، «راغب» در مفردات گويد: «مُلک» به معني در اختيار گرفتن چيزي و حاکميت بر آن است، در حالي که مِلک هميشه دليل بر حاکميت و تصرف مالکانه نيست، و به اين ترتيب هر مُلکي، مِلک است، در حالي که هر مِلکي، مُلک نيست.
خداوند، حاکم بر کل عالم هستي و تمام آسمانها و زمين است و چيزي از قلمرو حکومت او بيرون نمي باشد(الَّذي لَهُ مُلکُ السَّمواتِ والاَرضِ)[فرقان/2].
«مَلِک» بر وزن «الف» در لغت هم به معني «سلطان و زمامدار» آمده و هم به معني کسي است که «مالک و صاحب اختيار چيزي» است(مَلِک کسي است که مُلک داشته، و مَلِک کليه ي چيزهايي است که انسان مالک آن مي شود و در آن تصرف مي کند. جمع مَلِک، «ملوک» است).
در حديثي در تفسير «درالمنثور» از پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم چنين نقل شده است: هنگامي که کسي از بني اسرائيل داراي همسر و خدمتکار و مرکب بود، به او “مَلِک” مي گفتند.

برگرفته از دعا سایت

******************************

بازنشر : سایت ملکوتی ها سایت بزرگ ذکر و دعا و تعبیر خواب