دعاى جامع مولاى ما امیر المؤمنین علیه السلام

دعاى جامع مولاى ما امیر المؤمنین علیه السلام

دعایی که در این مطلب بیان میشود ، از کتاب مهج الدعوات سید ابن طاوس است که از جمله ادعیه مجربه و معتبره است.

ابن طاوس گوید که روایت کرده شدم من به سندهاى خود تا به سعد بن عبد الله که از کتاب فضل الدّعاء نقل شده که از مؤلفات اوست گفته که حدیث نمود به ما حسن بن علىّ بن عبد اللَّه بن مغیره کوفى از پدر خود و او از سیف بن عمیره، از ابراهیم بن ابى یحیى، از حضرت امام جعفر صادق، از پدر خود، از جدّ خود، از حضرت امیر المؤمنین على علیهم السّلام، و همچنین روایت نموده از مردى، از پدر خود از حضرت فاطمه دختر رسول خدا صلى الله علیهما و آلهما، و از محمد بن شهاب، از سلمان فارسى، از امیر المؤمنین علیه السّلام، و از عطا، از ابى ذر، از امیر المؤمنین، و از عاصم، از ابو الرّحمن شامى، از امیر المؤمنین علیه السّلام، و از مجاهد نیز نقل نموده‏ اند سى نفر که همگى گفتند که شنیدیم از حضرت امیر المؤمنین علىّ بن ابى طالب علیه السّلام و حال آنکه در مسجد الحرام بودند پس روى خود را به رکن یمانى نمود فرمودند: «ها و ربّ الکعبه» «که قسم به پروردگار کعبه» پس از آنجا به نزد حجر الاسود آمده گفتند: «ها و ربّ الکعبه» «که سوگند به پروردگار کعبه» و از آنجا به نزد آن دو رکن دیگر رفته فرمودند: «ها و ربّ الکعبه» و فرمودند: «ها و ربّ الأرکان کلّها و ربّ المشاعرها و ربّ هذه الحرمات» «که به پروردگار کعبه و پروردگار چهار رکن و پروردگار مشاعر و حرم قسم» که شنیدم از پیغمبر خدا صلّى اللَّه علیه و آله که فرمودند که: این حدیثى را که به شما نقل مى‏کنم، نوشته شده است در زبور داود و در تورات موسى و انجیل عیسى و قرآن محمّد صلّى اللَّه علیه و آله و على جمیع الأنبیاء و المرسلین و در هزار کتابى که از آسمان بر هزار پیغمبر علیهم السّلام نازل شده است و آن حدیث این است که: هر که این کلمات را بخواند که آن این است:

( لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فِی عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ بَعْدَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مَعَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ اللَّهُ أَکْبَرُ فِی عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ اللَّهُ أَکْبَرُ بَعْدَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ اللَّهُ أَکْبَرُ مَعَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ فِی عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَعْدَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ مَعَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ سُبْحَانَ اللَّهِ فِی عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ سُبْحَانَ اللَّهِ بَعْدَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ سُبْحَانَ اللَّهِ مَعَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ بِجَمِیعِ مَحَامِدِهِ عَلَى جَمِیعِ نِعَمِهِ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ فِی عِلْمِهِ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ حَقٌّ لَهُ ذَلِکَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ نُورُ الْأَرَضِینَ السَّبْعِ وَ نُورُ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تَهْلِیلًا لَا تُحْصِیهِ غَیْرُهُ قَبْلَ کُلِّ أَحَدٍ وَ بَعْدَ کُلِّ أَحَدٍ وَ مَعَ کُلِّ أَحَدٍ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ تَکْبِیراً لَا تُحْصِیهِ غَیْرُهُ قَبْلَ کُلِّ أَحَدٍ وَ مَعَ کُلِّ أَحَدٍ وَ بَعْدَ کُلِّ أَحَدٍ (وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ تَحْمِیداً لَا یُحْصِیهِ غَیْرُهُ قَبْلَ کُلِّ أَحَدٍ وَ مَعَ کُلِّ أَحَدٍ وَ بَعْدَ کُلِّ أَحَدٍ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ تَمْجِیداً لَا یُحْصِیهِ غَیْرُهُ قَبْلَ کُلِّ أَحَدٍ وَ مَعَ کُلِّ أَحَدٍ وَ بَعْدَ کُلِّ أَحَدٍ) وَ سُبْحَانَ اللَّهِ تَسْبِیحاً لَا یُحْصِیهِ غَیْرُهُ قَبْلَ کُلِّ أَحَدٍ وَ مَعَ کُلِّ أَحَدٍ وَ بَعْدَ کُلِّ أَحَدٍ اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ کَفَى بِکَ شَهِیداً فَاشْهَدْ لِی بِأَنَّ قَوْلَکَ حَقٌّ وَ فِعْلَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ قَضَاءَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ قَدَرَکَ حَقٌّ وَ أَنَ‏ رُسُلَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ أَوْصِیَاءَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ رَحْمَتَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ جَنَّتَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ نَارَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ قِیَامَتَکَ حَقٌّ وَ أَنَّکَ مُمِیتُ الْأَحْیَاءِ وَ أَنَّکَ مُحْیِی الْمَوْتَى وَ أَنَّکَ بَاعِثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ وَ أَنَّکَ جامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لا رَیْبَ فِیهِ وَ أَنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ کَفَى بِکَ شَهِیداً فَاشْهَدْ لِی أَنَّکَ رَبِّی وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولَکَ نَبِیِّی وَ الْأَوْصِیَاءَ مِنْ بَعْدِهِ أَئِمَّتِی وَ أَنَّ الدِّینَ الَّذِی شَرَعْتَ دِینِی وَ أَنَّ الْکِتَابَ الَّذِی أَنْزَلْتَ عَلَى مُحَمَّدٍ رَسُولِکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ نُورِی اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ کَفَى بِکَ شَهِیداً فَاشْهَدْ لِی فَإِنَّکَ أَنْتَ الْمُنْعِمُ عَلَیَّ لَا غَیْرُکَ لَکَ الْحَمْدُ وَ بِنِعْمَتِکَ تَتِمُّ الصَّالِحَاتُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ وَ تَبَارَکَ اللَّهُ وَ تَعَالَى وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ لَا مَنْجَى وَ لَا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَیْهِ عَدَدَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ وَ عَدَدَ کَلِمَاتِ رَبِّی الطَّیِّبَاتِ التَّامَّاتِ الْمُبَارَکَاتِ صَدَقَ اللَّهُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ .)

(رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم سپس فرمودند: هر کس‏) در مدّت عمر خود صد مرتبه (این دعا را بخواند) خداى تعالى او را در روز قیامت گروهى علیحده محشور گرداند و به نزد او صد هزار هزار فرشته بفرستد که سر کرده آنها فرشته‏ اى باشد که نام او مجدیال است و با هر فرشته ‏اى هزار اسب باشند که هیچ یک از آنها شبیه به آن دیگرى نباشند و با ایشان هزار جامه باشد که در آنها جامه‏ اى نباشد که شبیه به جامه دیگر باشد.

پس هر گاه که به نزد آن شخص برسند مجدیال به ایشان گوید که نزدیک شوید دوست خدا را و ایشان مثل شخص واحد در نزد پادشاهى مى‏ایستند و از براى او اسبها مسخر مى‏شوند به منزله یک اسب واحد و همچنین جامه‏ ها. و فرشتگان دور او را از جانب راست و چپ فرا گیرند و آن شخص براه افتد و فرشتگان نیز همراه او روان شوند و گویند این است دوستدار خدا پس خوشا به حال او و آن شخص بر هیچ گروهى از ملائکه و آدمیان نمى‏گذرد مگر آنکه بر او سلام کنند به این نحو که گویند السّلام علیک یا ولىّ اللَّه و تعظیم او نمایند تا آنکه در زیر لواء حمد بایستد و براى او تختى از یاقوت سرخ مهیا مى‏شود که بر او قپه‏اى از زبرجد سبز باشد که در او حوران بهشت باشد.
پس بر آن سریر تکیه نماید گاهى به راست و گاهى به چپ، تا آنکه خداى تعالى در میان مردمان حکم نماید و هر یک به منزل خود روند پس ملائکه دور تخت را فرو گیرند و او را بر پشت شتر قوى از شترهاى بهشت بگذارند که نور آن شتر تابنده باشد و برود تا آنکه به اول منزلى از منزلهاى خود فرود آید. پس او را سرایدارى از سرایدارهاى آن منزلها پیشواز نماید و خواهد که دست آن شخص را بگیرد و آن را از تخت فرود آورد. پس اگر محافظت خداى تعالى نباشد هر آینه آن شخص خود را به پائین میاندازد از جهت تعظیم آن سرایدار.

پس سرایدار گوید که اى دوست خدا منم سرایدارى از سرایداران خانه‏ هاى تو و از براى توست صد مثل این قصر که در هر قصر یک سرایدارى مثل من است از براى هر یک از ایشان زنى است که آنها خدمتکارانند از براى زنان تو و از براى توست به عدد هر خدمتکارى یک زنى و از براى توست در هر خانه‏ اى از نعمتها آنچه دانستن شماره آنها ممکن نیست. راوى گفته: پس آنگاه آن شخص این کلمات را گوید:

( الْحَمْدُ لِلَّهِ عَدَدَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِثْلَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِلْ‏ءَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ أَضْعَافَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِثْلَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِلْ‏ءَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ أَضْعَافَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ عَدَدَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِثْلَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِلْ‏ءَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ أَضْعَافَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَدَدَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِثْلَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِلْ‏ءَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ أَضْعَافَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ فَإِذَا قَالَ هَذَا زِیدَ فِی بُیُوتِهِ وَ مَا فِیهَا مِثْلَهَا وَ اللَّهُ وَاسِعٌ کَرِیمٌ‏ ).

و چون از خواندن این کلمات فارغ شود خداى تعالى در خانه‏ هاى او زیاده گرداند و آنچه در آنها است از نعمتها مثل آنچه دارد و بدرستى که خداى تعالى بسیار بخشنده است.

کتاب مهج الدعوات و منهج العنایات ، سید بن طاووس الحسنی الحسینی قدس سرّه

*****

دعای امیر المومنین علیه السلام , دعای گشایش کار , دعای کارگشایی , دعای رزق و روزی , دعای رفع مشکل , دعای برطرف شدن مشکلات , دعای مجرب , دعای سریع الاجابه حضرت علی , دعای افزایش رزق , دعای زیاد شدن رزق , دعای رفع سریع الاجابه مجرب , دعای فوری سریع الاجابه