ملكوتی ها ملکوتیها – دعای مهر و محبت – دعای ازدواج – باطل کردن طلسم – زبان بند
در این پست از سایت ذکر و دعا و فال و تعبیر خواب malakootiha.com ذکر یا بدوح برای چیست,معنی و ترجمه ذکر یا بدوح,تلفظ ذکر یا بدوح را قرار دادیم . ذکر یا بدوح چه معنی و مفهومی دارد ؟ خواص و فضیلت ذکر یا بدوح چیست ؟ آیا بدوح از نام های خداوند است ؟ تلفظ صحیح و درست یا بدوح چیست ؟ در ادامه مطلب از سایت ملکوتی ها بیشتر با ذکر یا بدوح و کاربرد آن آشنا خواهید شد …
,یا بدوح,یا بدوح الاعظم,یا بدوح کا عمل,یا بدوح کا تعویذ,یا بدوح به چه معناست,یا بدوح کا وظیفہ,یا بدوح یعنی چی,یا بدوح چیست,یا بدوح هات الفتوح,طلسم یا بدوح,یا بدوح یعنی چه,يا بدوح يعني چه,معنی یا بدوح چیست,ذکر یا بدوح برای چیست,ذکر یا بدوح چیست
خواص ذکر یا بدوح,عدد ابجد ذکر یا بدوح,ترجمه فارسی ذکر یا بدوح,ذکر یا بدوح از اسم های اعظم خدا,یا بدوح به چه معناست
ذکر یا بدوح برای چیست,معنی و ترجمه ذکر یا بدوح,تلفظ ذکر یا بدوح
بدوح
بُدّوح کلمه ساختگی طلسمی که از عناصر (حروف ابجد) درون خانه‌های مربّع سحریِ سه در سه ساخته شده است.
۱ – کلمههای مشابه
از حروف این مربع، کلمههای مشابه دیگری، مانند بطد، زهج، واح، و صورت یکجای آن‌ها بطد زهج واح نیز ساخته شده که چندان معمول نیست.
از بعض این کلمه‌ها مربع‌های بزرگتری نیز ساخته می‌شود؛ مثلاً از بدوح، مربع چهار در چهار، و از بطد واح مربع شش در شش.
۲ – مربع سازی
در کتاب‌های قدیم عربی راجع به سحر
این طرز مربع سازی، اهمیت نسبتاً کمتری دارد، اما بعداً که غزالی آن را اخذ کرد و در المنقذ من الضلال
امری توضیح ناپذیر ولی مسلم و مشکل گشا دانست، عموماً به عنوان «طلسم مثلثه» یا خاتم یا جدول غزالی (وِفق، خاتم، جدول، مثلث غزالی) معروف گردید، و اساس و نقطه شروعِ علم حروف شد.غزالی این طرز مربع سازی را با الهام از ترکیبات حروف کهیعص و حمعسق، در ابتدای سوره‌های ۱۹ و ۴۲ قرآن که خود این‌ها نیز به عنوان طلسمات به کار می‌روند، تکمیل کرد.
دیگران این طرز مربع سازی را تا حضرت آدم علیه السّلام ردیابی کرده‌اند که از او به غزالی رسیده است
ظاهراً اعتبار مسلّم غزالی در ضبط معارف سرّی، بویژه به سبب کتاب الجَفْر، در این میان بی تأثیر نبوده است.
۳ – ریشه لغوی
اصل بدوح، به قولی، از نام ایرانی ـ آرامیِ سیّاره و الهه زهره، بیدخت، است.
با آن‌که این نام در فهرست همراه با مرادفات سحری و جنّی آمده و بیشتر مواقع مرتبط با زهره یادشده، (هر دو با اشتباهات چاپی)،
بکلی در ادبیات سحری یا جنّی ناشناخته مانده است.
۳.۱ – ورود به عربستان
مع هذا این اسم ظاهراً از قدیم به جنوب عربستان راه یافته، در آن‌جا به صورت اسم خاص مؤنث و لقب زنانه «فَت»، به کار رفته و با ریشه «بدخ» مشتبه شده است.
۳.۲ – فلز سرب
وقتی بدوح با سیّاره‌ای خاص مقرون شود، فلز آن سرب است، نه مس که خاص زهره است.
۳.۳ – اسم خدا
پذیرفتن تصور فن هامر که بدوح را از اسماءالله می‌داند، دشوار است، هر چند که ممکن است این قول مبنای ترکی داشته باشد.
۳.۴ – نام تاجر
بر اساس اشتقاقی که وی برای آن بیان می‌کند یا حکایتی که میخائیل صباغ برای دوساسی گفته است، بدوح نام تاجر متدیّنی بوده که مرسولات و مکتوبات او همیشه به مقصد می‌رسیده است.
با اینهمه ممکن است که این توضیح، تعبیر عوام الناس سوریه باشد.
۳.۵ – تصور عوام
در کتب سحری حتی مواردی از تشخیص (شخص انگاشتن مُسمای) کلمه دیده می‌شود،
اما در تفکر عامیانه، جنّی است که می‌توان با نوشتن اسمش به شکل حروف یا ارقام از او یاری خواست.
۴ – کاربرد در خیر و شر
این کلمه کاربردهای متعددی دارد، چه در دعای خیر چه در حرز شر؛ از جمله به نوشته دوته: در علاج نزف الدم /فرط الحیض، دفع داء المعده، جهت ردّ الغایب /رفع المغیب، و علاج عنن موقت /فتح الرجال.
۴.۱ – استفاده با آیینه
به گفته ادوارد لین، سحر آزمایان اهل قاهره این کلمه را با آیینه مُرکَّبی خود به کار می‌برند و در رُقْیات سحری مختلف نیز چنین است.
۴.۲ – حک روی خاتم
همچنین آن را روی جواهرات و صفحات یا خواتم فلزی، که به عنوان طلسم‌های دایمی حمل می‌شود، نقر می‌کنند.
۴.۳ – سرلوح کتب
این کلمه در سرلوح کتب (مثل کَبیکَج) نیز به عنوان حرز شر نقش می‌شود، ولی کاربرد عمومی آن بیشتر برای ضمانت وصول مکتوبات و مرسولات است.
ختم یا بدوح
در عین حال، در کتاب« دوهزار و یک نکته ختم» که شامل ختومات قرآنی، ادعیه، اوراد و اذکار می باشد در ختم شماره ۸۱۲ درباره ذکر «یا بُدُّوح» و دستور آن چنین نوشته شده است:
روز جمعه، بعد از نماز صبح دو رکعت نماز حاجت بخواند بعد یازده بار «آیةالکرسی»، یازده بار سوره نصر، یازده بار آیه «مالک یوم الدین ایاک نعبد و ایاک نستعین» و هزار بار «یا بُدُّوح» را بخواند.
و در ختم شماره ۸۱۳ به نقل از کتاب گوهر شب چراغ، نوشته شده است:
گویند اگر کسی چهارشنبه یکصد و شصت (۱۶۰) مرتبه اسم «بُدُّوح» را بخواند هر چه خوهد میسر گردد. ان شاءالله تعالی.
(کتاب گوهر شب چراغ، ج۱، ص ۱۷۱.)
